Guerlain – Homme L’eau Boisee, czyli absolutne objawienie roku…

Poznałem L’eau Boisee jakiś miesiąc temu i od tamtej pory desperacko zapragnąłem mieć go w swojej spiżarni… w celu pozyskania środków na zakup, rozważałem nawet sprzedaż jakiegoś zdublowanego organu – ale ostatecznie zrezygnowałem, gdyż ludzka nerka kosztuje teraz niewiele więcej niż fajfon (iPhone 5)… a wszystko przez silnie nasycony rynek narządów wtórnych, który został dosłownie zalany przez tanie nerki chińskich fanbojów (fanatycznych wyznawców kultu Apple) – masowo rzucających się pod noże, aby pozyskać środki na zakup wymarzonego iGadżetu… ostatecznie dobrzy ludzie pomogli i od kilku dni mój własny flakon, dumnie pręży na półce swą Guerlainową klatę… wprawdzie miałem też faworyta do tytułu najlepszej mainstreamowej premiery mijającego roku, ale pojawienie się w mym życiu L’eau Boisee zdrowo mi namieszało – detronizując dotychczasowego pretendenta, czyli Soir od Cartiera…

Premiera L’eau Boisee to wydarzenie, które można śmiało określić objawieniem roku, gdyż wypust kompozycji tak pięknej, w nowatorski sposób świeżej, po prostu wybitnej pod każdym względem, zdarza się równie często co niezależne wybory prezydenckie na Białorusi – z tą różnicą, iż efekt końcowy jest daleko bardziej zaskakujący… mógłbym wprawdzie napisać w paru prostych żołnierskich słowach, iż zapach urywa poślady – jednak byłoby to zbyt daleko idące uproszczenie, zwłaszcza iż kompozycja ta wywołuje u mnie bardzo pozytywne skojarzenia… w moim odczuciu zapach ten jest doskonałym (i o niebo tańszym) zamiennikiem dla niezrównanego Black Turmalina Oliviera Durbano – mogąc również powalczyć o względy miłośników mrocznej magii Encre Noir od Lalique i złaknionych powtórki z eleganckiej głębi Ś.P. Gucci Pour Homme, w postaci jednego flakonu…

Jestem wprawdzie zadurzony w tej kompozycji po uszy i choć w L’eau Boisee zabrakło charakterystycznej dla BT nuty palonego drewna, ale pod wieloma innymi detalami podobieństwo do Czarnego Otoczaka jest jak najbardziej odczuwalne – co zważywszy na jego wysoką cenę i dość nikłą dostępność, jest świetną nowiną dla wielbicieli tego arcy niszowego pachnidła… wprawdzie nie znam wersji Extreme, ale jeśli kiedykolwiek marzyliście, aby zacne oblicze Guerlain Vetiver zyskało jeszcze bardziej na masywności – to Wasze marzenia właśnie się ziściły… ci z Was, którzy pałają żarliwą miłością do serwowanej na ciężko vetivery, doprawionej nieprzyzwoitą ilością drewna i odrobiną mięty – będą tym zapachem wysoce ukontentowani… porywający dystyngowaną elegancją, iście bezprecedensowy bukiet, złożony z kameralnej ilości, najwyższej jakości składników oraz wysoko ustawiona przez Guerlain poprzeczka – czynią z L’eau Boisee zapach doskonały i to przy dość liniowym przebiegu kompozycji…

Otwarcie to dostojne oblicze vetivery, doprawione lekko ziołową nutą zieloną i zwieńczone wytrawną, soczystą cierpkością odrobiny skórki limetki w pierwszym planie… faza serca, w którą zapach wkracza z iście ujmującą gracją – to wciąż lekko herbalna vetivera, podniesiona na duchu obecnością geranium – zręcznie przełamana zniewalającą, niesamowicie głęboką nutą drzewną, w towarzystwie ciepłej i stonowanej, niemal żywcem wyjętej z akordu bazowego Roadstera nuty mięty… całość tworzy idealnie harmonijną, pełną wykwintnego uroku i urody mieszankę… Guerlain od zawsze słynął z wysokiej jakości swoich kompozycji i ta również jest bezsprzecznie the first class… doskonale wyważona, szykowna, wyrazista i szalenie intrygująca, dzięki czemu zapach będzie się pięknie komponował z niemal wszystkimi porami dnia i roku… Thierry Wasser stworzył dzieło wybitne, obdarzone bujną projekcją i tytaniczną trwałością – a do tego równie ponadczasowe i uniwersalne co słynny Guerlain Vetiver… padam do nóżek, będąc niegodnym aby poprawić poluzowane sznurowadło u jego butów…

Nuty: vetivera, trawa, limonka, mięta, nuty drzewne, geranium, rum, piżmo