poradnik: perfumowy savoir vivre, czyli dobór perfum w zależności od okazji…

Oczywiście to tylko luźny zbiór porad i sugestii i nie należy traktować go obligatoryjnie – jednak uważam, że o perfumeryjnym savoir vivre trzeba wreszcie zacząć mówić… statystyczny polak lubi wiedzieć, że inni wiedzą, że czymś dobrze pachnie (czasem robi to nieświadomie, gdyż jego nos zanadto przyzwyczaił się do noszonych perfum i mimowolnie zwiększa aplikację, by samemu móc je czuć) – jednak elementarne zasady kultury nakazują, by dla uzyskania najlepszego efektu używać umiarkowane, lub stosunkowo niewielkie ilości perfum… perfumy mają być dyskretnym dodatkiem podkreślającym naszą toaletę, a nie znakiem ostrzegawczym – tworzącym ogłuszający krąg w promieniu kilku metrów (czasem szczelnie wypełniając całe pomieszczenie), krzyczący „wchodzisz na moje terytorium!„, albo „uwaga jestem!„… czemu marudzę?

Siedzę przedwczoraj ze znajomymi na werandzie pewnej kawiarni – wieczór gorący, 33 stopnie Celsjusza i zero wiatru… do stoliku obok dosiada się dobrze ubrane państwo w średnim wieku – pan w garniaku, pani w eleganckiej sukni wieczorowej, zapewne wracają z filharmonii… ledwie zajęli swoje miejsca, a już dotarła do nas przejmująca woń męskiego Opium i damskiej Euphorii, użytych w nieprzyzwoitych ilościach (w lipcu, srsly?)… pani było gorąco, więc zaczęła zawzięcie wachlować się menu, zwielokrotniając morderczą siłę rażenia swoich perfum… moi znajomi tracili kolory i więdli w oczach, a z ich oczu i uszu płynęła krew… gdybym rzucił siekierą w stronę tamtego stolika – nie doleciałaby, grzęznąc w okalającej stolik, gęstej atmosferze… w końcu ktoś nie wytrzymał i rzucił – ewakuacja!, więc dopiliśmy napoje, zapłaciliśmy i uciekliśmy w popłochu, łapiąc łapczywie świeże powietrze… wspomniane małżeństwo osiągnęło efekt dokładnie odwrotny do zamierzonego…

W tak zwanym cywilizowanym świecie przyjęło się, że przesadne zlewanie się perfumami to gafa towarzyska, buractwo, oznaka braku klasy oraz dobrego wychowania i coś w tym jest… należy pamiętać, iż każdy z nas ma odmienne gusta i wcale nie jest powiedziane, że nasze ulubione perfumy, którymi obficie się zlejemy – odpowiadają preferencjom osób do których potencjalnie adresujemy ich działanie, osób postronnych, partnerom biznesowym i pasują do okoliczności… o ile w domu, prywatnie lub podczas luźnych okazji możemy dosłownie wykąpać się w ulubionych perfumach – ale już podczas oficjalnych wyjść i specjalnych okazji, zwłaszcza kolacji biznesowych – przede wszystkim trzeba mieć na uwadze komfort i dobre samopoczucie otoczenia…

Perfumy na dzień i na wieczór – to chyba najbardziej płynna i dyskusyjna zależność, poniekąd wylansowana na siłę przez samych producentów perfum – którzy zawsze chcą nam sprzedać dodatkową flaszkę… oczywiście wszystko zależy od okoliczności, aury i jest bardzo względne – ale istnieje zauważalny podział na zapachy dzienne i wieczorowe, często drastycznie różniące się od siebie charakterem… kiedyś usłyszałem opinię, że producenci w pewnym stopniu ułatwiają nam rozróżnienie co jest czym, za pomocą koloru korka/nasadki flakonu… ponoć zapachy na dzień mają zatyczki jasne lub srebrzyste, a kompozycje na wieczór lub specjalne okazje posiadają nasadki czarne lub ciemne… w praktyce ta teoria rzeczywiście ma pewne odzwierciedlenie, ale nie polegałbym na niej w 100%… za dnia, zwłaszcza rano sięgamy po wonie stosunkowo lekkie, niezbyt absorbujące, dość transparentne, tzw. casualowe… wieczorem, gdy nasze przytępione po całym dniu zmysły mają nieco ograniczoną percepcję i nie ogranicza nas jakikolwiek dresscode – można sięgnąć po kompozycje bardziej zdecydowane, wyraziste i zwracające na siebie uwagę i często właśnie o to chodzi… tym niemniej sporo zależy tu od temperatury otoczenia, bo w letni, parny i gorący wieczór ciężkie, ostentacyjne wonie robią wrażenie raczej odwrotne od zamierzonego (przykład powyżej) – a zaaplikowany w mroźny dzień świeżak, zniknie ze skóry w tempie topnienia rezerw budżetowych… działa to oczywiście i w drugą stronę, bo jeśli warunki są sprzyjające, czemu nie pokusić się o mocniejszą, bardziej wyrazistą kompozycję?… w końcu noszenie perfum zwłaszcza nam ma sprawiać przyjemność…

Podział na pory roku – tu wpływ czynników atmosferycznych jest na tyle wyraźny, że dobór perfum ze względu na porę roku i aurę za oknem staje się poniekąd oczywisty… gdy gorąco i parno, sięgamy po lekkie, zwiewne, niezbyt nachalne kompozycje, skomponowane w oparciu o niezbyt absorbujące i przytłaczające swym ciężarem nuty… perfumeryjne półki dosłownie uginają się pod naporem całej gamy cytrusowych, wodnych, owocowych i ozonowych kompozycji (tzw. świeżaków) na cieplejsze pory roku… zimą, ze względu na sprzyjające warunki (zwłaszcza gdy spotkanie ma miejsce na dworze lub chłodnym miejscu) z powodzeniem można użyć woni ciężkich, przyprawowych, korzennych, kwiatowych i orientalnych… tu kłania się czysta fizyka, bo im zapach posiada cięższy bukiet (cięższe cząsteczki), tym zimą (przy niskich temperaturach) wolniej unosi się i mniej inwazyjnie emanuje ze skóry – dzięki czemu upojna, ciężka woń takich perfum niezbyt doskwiera otoczeniu… zapachy na lato składają się zazwyczaj z nut o lżejszych cząsteczkach, wymagających mniej ciepła do efektywnego działania i są to głównie nuty wzbudzające umiarkowaną atencję i obdarzone stosunkowo najmniejszą trwałością – więc nawet przedawkowane, krzywdy otoczeniu wielkiej nie zrobią… ciężki zapach użyty latem skutecznie zmęczy zarówno nas jak i może wpłynąć niekorzystnie na samopoczucie osób z naszego otoczenia, a przecież chcieliśmy zrobić dobre wrażenie…

Perfumy, a praca – zdecydowanie w najbardziej komfortowej sytuacji są osoby pracujące samodzielnie, wykonywające wolne zawody, lub pracujące na powietrzu… tu można poszaleć, nie bacząc na rodzaj, porę roku i siłę aplikacji… gorzej mają osoby pracujące w biurach, mających licznych współpracowników i bezpośredni kontakt z klientem, np przedstawiciele, urzędnicy, pracownicy biur obsługi klienta… tu zalecana jest nie tyleż abstynencja, co umiarkowanie – zwłaszcza jeśli pracujemy w niewielkim powierzchniowo pomieszczeniu… woń naszych perfum, zwłaszcza jeśli preferujemy wonie ciężkie i przesadzimy z aplikacją może przeszkadzać, męczyć, a nawet irytować współpracowników… spotkałem się z sytuacją, gdy ludzie pracujący w obrębie jednego biura umówili się, że po prostu do pracy nie używają żadnych perfum i trzeba przyznać, że jest to bardzo rozsądne i sprawiedliwe rozwiązanie… przy okazji udało im się uniknąć kakofonii zapachowej, którą czują wszyscy wchodzący do pomieszczenia okupowanego przez kilka osób, gdzie każda pachnie czymś innym (niektóre zapachy potrafią paskudnie się ze sobą gryźć)… jeśli już musimy, sięgajmy po zapachy lekkie i niezobowiązujące, a przede wszystkim w niewielkiej ilości… to miło gdy ktoś mijany na korytarzu lub jadąc z nami w windzie zwróci uwagę, że ładnie czymś pachniemy – ale zapewniam, że najlepszy efekt uzyskuje się wtedy – gdy ogon, który za sobą zostawiamy jest dyskretny…

Tu jednak ciekawostka… zauważyłem, że garnitury parające się agresywnym biznesem, ostrą negocjacją warunków umów, prawnicy i niektórzy handlowcy – świadomie i z premedytacją sięgają po wonie ostre i bardzo wyraziste: Terre d’Hermes, Mugler A*Men, Dior Fahrenheit, Joop! Homme, Chanel Egoiste… prawdopodobnie chodzi o zrobienie wrażenia dominacji, nieustępliwości, pewności siebie i wzmocnienie swojej pozycji w trakcie negocjacji… osaczony perfumami adwersarz, może być podświadomie bardziej skłonny do ustępstw, albo bardziej podatny na nasze sugestie… są to przypadki, gdzie używane perfumy stanowią element oręża, wzmacniający spektrum form manipulacji i wpływania na inne osoby – choć dość wątpliwy etyczne, bo przecież w używaniu perfum chodzi przede wszystkim o sprawianie sobie i innym przyjemności…

Okazje formalne – tu mniej zawsze oznacza lepiej… idąc na oficjalną kolację, do teatru, restauracji, lunch biznesowy, albo nawet pogrzeb – nasz zapach zdecydowanie nie powinien zwracać na siebie uwagi, a zwłaszcza terroryzować otoczenie… nie każdy jedząc posiłek lubi wdychać, nie subtelną woń dania (to dzięki powonieniu odczuwamy w pełni smak potraw) tylko cudze perfumy… savoir vivre sugeruje też, by nie zagłuszać wonią swych perfum toalety obecnych na spotkaniu pań, więc umiarkowanie na atomizerze jest szczególnie zalecane podczas okazji oficjalnych – albo nawet całkowite zrezygnowanie z perfum w przypadku odświętnej kolacji… zlewanie się perfumami na okoliczność pogrzebu to również okrutna gafa i brak taktu – porównywalny z pojawieniem się na ceremonii w różowym garniturze i okularach przeciwsłonecznych z żaluzjami… generalnie podczas wizyty w teatrze, operze, proszonej kolacji, spotkań biznesowych i odświętnych ceremonii, w których nie odgrywamy istotnej roli – staramy się by woń i ogon noszonych przez nas perfum, nie emanowała dalej niż metr i była wyraźnie wyczuwalna dopiero przy dość intymnej bliskości z innymi osobami biorącymi udział w uroczystości… na takie okazje można z powodzeniem użyć perfum bardzo wyrafinowanych, wytwornych i pasujących klimatem do charakteru i okoliczności – jednak zalecany jest duży umiar w ich aplikowaniu, zwłaszcza w przypadku potrafiącej ostro dać czadu niszy…

Okazje nieformalne – tu można w pełni dać ponieść się fantazji, inwencji i postawić w pełni na komfort własny… w końcu noszone perfumy mają sprawiać przyjemność nam samym – więc sięgamy dokładnie po takie, na które mamy aktualnie największą przyjemność i w takiej ilości, która zapewni nam dobre samopoczucie… najwyżej znajomi odchylą się wymownie w drugą stronę, przyjaciele pozwolą sobie na zjadliwą uwagę, że walimy jak stado wielbłądów – a w kinie i autobusie zrobi się wokół nas zauważalnie luźniej… 😉