Hermes – Concentre d`Orange Verte EdT, czyli pomarańczowe nimm2…

Czy już wspominałem, że Ellena jest geniuszem?… na pewno wspominałem, ale dla pewności powtórzę – Ellena jest geniuszem…  nie ujmując nikomu, nie znam innego nosa, potrafiącego z taką gracją, kunsztem i lekkością zestawić ze sobą garść nut – aby osiągnąć tak spektakularny, dosłownie porażający efekt… od kilku dni raczę się próbką Concentre d`Orange Verte EdT (wersja z 2009 roku) i nie mogę wyjść z podziwu nad porażającym pięknem i szlachetnością tego minimalistycznego arcydzieła… ten zapach z łatwością przyćmił mojego dotychczasowego faworyta w kategorii cytrusowych świeżaków – czyli Annick Goutal E’au d’Hadrien, którego zresztą całkiem niedawno nabyłem i który w zestawieniu z Hermesem wypada jak ubogi i nieokrzesany krewny z prowincji przy światowcu… ale po kolei…

Pierwszy raz zetknąłem się z d’Orange Verte w wersjach Concentre i E’au (oryginał z 1979 roku zreformuował w 2011 roku Ellena) przeszło 4 lata temu, w lokalnym Douglasie… wąchając je na bloterku wydały mi się prześliczne – ale odradzono mi ich zakup, przez wzgląd iż wówczas naczelnym priorytetem była dla mnie wysoka trwałość kupowanych perfum… pojęcia nie macie jak bardzo żałuję, że nie postarałem się wcześniej o próbkę i nie poznałem Concentre na własnej skórze… biję się w piersi i niniejszym dostawię w mej osobistej świątyni, poświęconej żywemu bóstwu Ellenie – kolejną nawę, poświęconą właśnie tym perfumom… mea culpa…

W porównaniu z d’Orange Verte, Eau d’Hadrien wypada blado, płasko i barbarzyńsko… wprawdzie wciąż kocham tę ujmującą cytrynę, nieznacznie doprawioną grejpfrutem – ale z porażającym pięknem i klasą Hermesa nie może się równać… to zupełnie inna liga… finezja, kształtność i subtelność jaką w nim znalazłem – wyrazić mógł za pomocą raptem kilku nut jedynie geniusz znad Sekwany, Jean Claude Ellena… d’Orange Verte to prosty bukiet, ale tak ujmujący, szlachetny, powabny i naturalnie piękny, że aż chce mi się wyć i nie mogę przestać wąchać nadgarstka… w dużym uproszczeniu pachnie jak pomarańczowa wersja cukierków nimm2, ssana w ustach i uwalniająca stopniowo swą półpłynną słodycz… jeśli miałbym wyrazić zapachem ten smak – byłby to właśnie ten zapach (cytrynowe nimm2 to dla przypomnienia cytrynowy Eau d”Hadrien)…

Ale bukiet Concentre d`Orange Verte to nie tylko pomarańcza… pomarańcza solo tak widowiskowo i soczyście nie pachnie, więc jest w otwarciu tych perfum również soczysta cytryna i odrobina słodkiej mandarynki i gorzka bergamotka… trudno o pełniejsze, bardziej złożone i bardziej spektakularnie wybrzmiewające połączenie cytrusów – pachnących przy tym niesamowicie widowiskowo, naturalnie i soczyście… mamy tu cierpkość, świeżość, soczystość, słodycz i gorycz – ujętą z nieprawdopodobnym wręcz pietyzmem i z chirurgiczną precyzją… proporcje poszczególnych nut są idealne, niczego nie jest za dużo i żaden niuans nie próbuje zagłuszyć harmonijnie wybrzmiewającego bukietu…

Ellena użył najdoskonalszej jakości, najczystszych olejków – stąd z łatwością można wydobyć i wyszczególnić brzmienie każdego owocu z osobna… w akordzie środkowym ujawnia się dodatek liścia porzeczki, zręcznie i intrygująco przełamując monolit z cytrusów i jeszcze bardziej potęgując uczucie zielonej świeżości… akcent liści porzeczki towarzyszy kompozycji do samego jej schyłku, wciąż ożywiając i pobudzając lekko drzewny bukiet do życia… z czasem dominujące początkową fazę cytrusy łagodnieją i ustępują pola subtelnemu, niesamowicie finezyjnemu połączeniu ciepłych i delikatnych drewien, w lekkiej osnowie z paczuli i mchu dębowego – dodającemu kompozycji minimalnie większej głębi i męskiego pierwiastka…

Ale fantastycznie, zwiewnie i z lekkością wyartykułowane cytrusy to nie wszystko, albowiem już od akordu serca zapach wypełnia w tle niesamowicie szlachetna, powabna, miękka i wyrafinowana nuta drzewna… pachnie jak najdelikatniejsze drewno kaszmirowe, ciepłe, delikatne i niesamowicie szykowne – nadając tłu kompozycji niesamowicie przytulne, pluszowe zwieńczenie… coś fantastycznego… i przy tym ta wręcz nieuchwytna, zjawiskowa przestrzenność z której mistrz słynie… czy wspominałem, że pachnie to tak pięknie i zniewalająco, że chce mi się wyć?… gdybym chciał wyrazić zapach śródziemnomorskiego edenu, pachniał by właśnie tymi perfumami… Concentre d`Orange Verte są absolutnie doskonałe – Ellena po mistrzowsku ujął w nich ducha minimalizmu i nie wyobrażam sobie, aby ten zapach nie zasilił mojej kolekcji…

reasumując: wybornie, dosłownie po mistrzowsku skrojony świeżak na cieplejsze pory roku – misternie przyozdobiony ciepłymi, zwiewnymi jak cała kompozycja detalami z jakby kaszmirowego drewna, liści porzeczki i lekkiej jak mgiełka paczuli… wąchając te perfumy poczułem się jak w niebie – wykreowanym przez wybitnego wirtuoza minimalizmu, króla szyku i niewymuszonej elegancji… ten zapach jest bezsprzecznie Ellenowy i jest kwintesencją swego stwórcy… szykowny, subtelny i zjawiskowo piękny… wbrew pozorom wcale nie jest tak ulotny, gdyż wersję Concentre cechuje całkiem donośna projekcja i wcale niezgorsza trwałość, oscylująca (w moim przypadku) pomiędzy 6 a 8 godzin… gorąco polecam te urocze perfumy wszystkim miłośnikom dzieł nietuzinkowych, wybitnych i wyartykułowanych z najwyższych lotów minimalizmie…

przypomina mi: to bezapelacyjnie najdoskonalszy, najlepiej zestrojony i najbardziej szlachetny zapach cytrusowy z jakim miałem dotąd styczność i absolutnie nic go z tej pozycji nie strąci, tego jestem pewien… ucieszy on miłośników Annck Goutal Eau d’Hadrien, Kenzo L’Eau Par, Cartier Declaration Cologne i Geoffrey Beene Bowling, choć z automatu zdystansuje je o kilka długości rurki od atomizera… ta wersja jest też doskonałym zamiennikiem na lato dla Terre d’Hermes…

2009

Jean Claude Ellena

Skład: pomarańcza, mandarynka, cytryna Amalfi, mięta, liść czarnej porzeczki, mech dębowy, paczula,