jak nie urok to sraczka, czyli jak przechowywać perfumy?

Miał być wielki come back i kolejne recenzje, ale tym razem w efekcie przeziębienia zborsuczył się mój nos… zatem będzie kilka tematów zastępczych do czasu aż z urlopu powróci moje powonienie… Temat niby trywialny, błahy i często bagatelizowany, bo przeciętny użytkownik perfum płci męskiej ma ich zazwyczaj tyle co wszystkich swoich par butów (bez butów żony/dziewczyny/kochanki, bo te swoimi zasobami obdzieliłyby pluton wojska) i nie odczuwa z tego powodu rozterek ani niepokoju mijając każdą perfumerię… ponoć są tacy… 😉

Oczywiście mam tu na myśli przeciętnego Kowalskiego, który perfumy zużywa dużo prędzej nim te choćby zbliżą się do daty ich teoretycznej przydatności – liczonej zwyczajowo od momentu pierwszego użycia/otwarcia… co jednak ma zrobić perfumoholik, którego kolekcja liczy kilkanaście, kilkadziesiąt, a nawet kilkaset pozycji? przecież nie zdoła tego zużyć podczas naturalnej eksploatacji w przeciągu 5 czy 10 lat… częstokroć ów perfumomaniak jest w posiadaniu prawdziwych rarytasów… zapachów rzadkich, legendarnych i zazwyczaj od dawna nie produkowanych… prawdziwych białych kruków, wartych nierzadko fortunę…

Jak zatem przechowywać swoją kolekcję perfum, by odwlec niekorzystne działanie czasu i spowolnić procesy chemiczne nieustannie zachodzące we wnętrzach flakonów? przede wszystkim perfumy – podobnie jak wino – nie lubią zmiennych warunków leżakowania*, ostrego światła, nadmiernej wilgoci, gorąca i gwałtownych skoków temperatury…
*(to właściwe określenie, szczególnie mając na myśli vintage)

Tak więc odpada najczęstsze i najbardziej naturalne miejsce przechowywania perfum – czyli łazienka… często panują w niej skrajne odmienne warunki pod względem temperatury i wilgotności… perfumy nie lubią częstych zmian w swoim otoczeniu… szkodzi im też silne światło zarówno słoneczne jak i ostre oświetlenie sztuczne – więc stała i jakże efektowna ekspozycja na toaletce w nasłonecznionej sypialni to również kiepski pomysł…

Musimy pamiętać, że perfumy to nic innego jak chemia i składniki naturalnego pochodzenia (a więc organiczne) zmieszane razem w określonych proporcjach i rozcieńczone alkoholem… owszem alkohol konserwuje – ale pod wpływem światła, wilgotności i wysokiej temperatury procesy chemiczne zachodzące w flakonach ulegają znacznemu przyśpieszeniu i perfumy najzwyczajniej w świecie błyskawicznie się psują… pal licho jeśli ulubiony zapach jedynie się odbarwi od nieustannego bombardowania fotonami… najczęściej jednak zabawa kończy się na sfermentowanym fetorze – zamiast znajomej, lubianej woni… należy też pamiętać, że pierwsze symptomy zepsucia perfum rzadko kiedy są aż tak… namacalne…

Zazwyczaj zaczyna się od lekko pogorszonej trwałości… bukiet kompozycji zaczyna się wypłycać i redukować o pewne nuty… pojawiają się przekłamania i często nieprzyjemne wonie w okolicach bazy, których nosiciel często nie jest w stanie samodzielnie wyłuszczyć… chcielibyście tak pachnieć, gdy zwyczajowo używamy perfum dla własnej ozdoby i zwrócenia na siebie uwagi płci przeciwnej?

Dodatkowo należy pamiętać, że atomizery i zamknięcia flakonów (zwłaszcza te z korkiem do miziania po skórze) nie są hermetyczne i część zawartości z czasem na pewno samoistnie odparuje (jest to nieuniknione zjawisko), a już na pewno za sprawą pompki atomizera powietrze wraz z obecnymi w nim zanieczyszczeniami dostaje się do środka flaszki… to właśnie dlatego czas zdatności do zużycia perfum i kosmetyków liczy się od chwili ich pierwszego otwarcia/użycia… szczególnie narażone na szybkie psucie, są perfumy zaopatrzone we wspomniane „staroświeckie korki„ do łatwego (wysoce niehigienicznego) aplikowania wonności bezpośrednio na skórę… jak wiemy nasza skóra nigdy nie jest idealnie czysta… są na niej bakterie, sebum i martwe części naskórka – które przeniesione na korek od flakonu – znacznie przyspieszają procesy fermentacji i rozkładu perfum… dlatego sugeruję, by osoba obdarowana tak opakowanymi perfumami – przelała część zawartości do wygodniejszej w użyciu perfumetki z atomizerem i aplikowała perfumy bezdotykowo… naprawdę szkoda, by cenna zawartość flakonu się zepsuła i trzeba będzie perfumy wyrzucić…

Oczywiście podawane na opakowaniach 24 lub 36 miesięcy trwałości od chwili otwarcia jest to domniemany i bardzo elastyczny okres (bez silnie zauważalnych zmian w kolorze, trwałości i zapachu perfum – dyskwalifikujących perfumy w użytkowaniu) i może się znacząco wahać w zależności od warunków, w których perfumy były składowane, nim trafiły na perfumeryjne półki, a potem na domową toaletkę… nie bez znaczenia jest też czas produkcji – dyskretnie zaszyfrowany w numerze partii na każdym flakonie i jego opakowaniu… w sieci można spotkać różne mniej lub bardziej skuteczne „kalkulatory„, które są w stanie rozszyfrować przepuszczalną datę produkcji naszego flakonu perfum, choć nie ukrywam, że także tu trafiają się spore rozbieżności i dlatego nie można na nich bezwzględnie polegać…

Zatem perfumy mogą się zepsuć bardzo szybko (źle przechowywane i aplikowane np. bezpośrednio z korka), ale można też ten okres znacznie wydłużyć, bez zauważalnej straty jakości i cech produktu… ja swoje perfumy trzymam w zamkniętej szafce, by ograniczyć działanie światła dziennego i sztucznego w pomieszczeniu, gdzie przez cały rok panuje podobna temperatura zbliżona do ~20 stopni celsjusza… oczywiście nie jest to temperatura idealna i pożądana przy ekstremalnych metodach rodem z profesjonalnego „vintage” – mającego na celu wydłużyć życie perfum nawet o kilkadziesiąt lat –  ale spokojnie wystarczy, by wydłużyć żywotność każdej flaszki o ładnych kilka lat…

Niektórzy zalecają trzymanie flakonów w ich w oryginalnych kartonowych opakowaniach, co przyda się w sytuacji gdy nie możemy sobie pozwolić na trzymanie kolekcji w oddzielnym, odseparowanym i ciemnym miejscu, albo w wersji „hard” – w specjalnej chłodziarce stale monitorującej temperaturę i wilgotność składowanych w niej skarbów… jest to dobre rozwiązanie dla ultrasów z nadmiarem gotówki, chcących zachować swój ulubiony, nie produkowany już zapach do jesieni swego życia, albo przekazać go potomności… jest to też poniekąd świetna lokata kapitału, bo ceny niektórych świetnie zachowanych flaszek potrafią przyprawić o zawrót głowy i co nie dziwne amatorów na takie rarytasy nie brakuje…

Spotkałem się też z opinią, by flakony trzymać w butlach do góry nogami, tak by atomizer zawsze pozostawał zalany cieczą, a wypsikana uprzednio do sucha rurka atomizera wystawała ponad ciecz… nie bardzo rozumiem w czym ma to pomóc? perfumy ulatują/odparowują z flakonu w postaci oparów, więc pozycja składowania flaszki nie wiele tu zmieni… opary i tak znajdą ujście przez najmniejszą nieszczelność atomizera, lub jego zamknięcia/łączenia z butelką – zazwyczaj właśnie przez pustą i drożną rurkę atomizera…

W warunkach domowych profesjonalna lodówka nie jest konieczna… wystarczy wiedza o kilku podstawowych zasadach i odrobina systematyczności, a zapewniam, że ulubionymi zapachami w niezmiennej formie – można cieszyć się przez długie lata…