Cartier – Declaration Essence, czyli esencja Deklaracji…

Znacie moją słabość do Deklaracji – Elleny z 1998 roku… przepiękna męska kompozycja… pełna temperamentu, ostra i nie pozostawiająca złudzeń, że powstała z myślą o mężczyźnie… Mam na myśli mężczyznę… takiego, który goli się od lat – a nie „hoduje” na swej brodzie pierwsze poskręcane kępy koziego włosia…
Dlatego byłem niezmiernie ciekaw, jak pachnie odświeżona Deklaracja Essence z 2001 roku… i kolejny raz dzięki uprzejmości kolegi 1kemoT’a, mam przyjemność obcować z sequelem genialnego Declaration… czy okaże się godną nazwy własnej i nazwiska autora wariacją? W tym wypadku po kilkudniowych testach mogę śmiało powiedzieć (choć łatwo nie było), że TAK!

Ellena stanął na wysokości zadania i po pierwsze – udało mu się zapachu nie zepsuć (co w przypadku olfaktorycznego bóstwa, jest zresztą niemożliwe 😉 ), a po drugie – udało mu się wycisnąć z Essence ostatnie soki… i to dosłownie…
Pierwszy niuch stawia na baczność…. jest wyraźnie inaczej… głębiej… trochę się przeraziłem tej obcej, ziołowej i gorzkiej wytrawności… w pierwszym momencie stawiałem na oleisty majeranek, tudzież inne zioło (bazylia) nadające zapachowi tej nieco przytłaczającej, duszącej momentami barwy…

Dopiero później dotarła do mnie myśl, że przecież to Ellena… mistrz minimalizmu i niedościgniony w zwodzeniu nosa geniusz!… konsternacja i emocje opadły…
Wspomniałem wcześniej o wyciskaniu z Essence ostatnich soków…
Jeśli wyciskacie sok z cytrusów do ostatniej kropli, to często da sie wyczuć charakterystyczną, gorzkawą i oleistą woń olejku z jego skórki… I taki jest początek i serce kompozycji… przesycony intensywną, gorzką nutą cytrusowego olejku… Ingrediencja ta jest na tyle silna, by niemal zdominować zapach i nadaje mu innego, niż znany z klasyka przebiegu… Jest wytrawniej, ciężej, nieco ziołowo na pierwszy niuch… a całości dopełnia dobrze znana barwa deklaracji…

He he, ale ziół tu nie ma… to nuta wytrawno różanego geranium przebijająca się z serca i mieszająca się z kardamonem i akordami cytrusowymi… niech no teraz któryś heretyk otworzy swe bluźniercze usta i śmie zbrukać geniusz Ellenowego blotera!… ja nie czuję się godny, by go choćby powąchać 🙂
Niejednoznaczność, zwodnicza konstrukcja i przewrotność – to właśnie oręż Mistrza Elleny… na kolana niegodni!
Zabieg, który poczynił Władca Bloterów, polega na wzbogaceniu klasycznej deklaracji gorzkimi olejkami cytrusów, słodyczą lawendy i sążnistym geranium… Kompozycja zachowała swój styl i nadal pachnie klasyczną Deklaracją, ale wyśrubowano i podkręcono ją tak – by sprawiała wrażenie skoncentrowanej esencji pierwowzoru…

niniejsza starożytna rycina (zero fotoszopa) przedstawia Ellenę
zasiadającego na tronie Olimpu 8)

Zabieg udał się wybornie… Jeśli komuś intensywna, „tradycyjna” barwa Declaration nie wystarcza i poszukuje silniejszych wrażeń, to Essence jest odpowiedzią na jego modlitwy (Ellena dba o swe owieczki 😉 )…
Początkowe akordy wzmocniono gorzkawymi olejkami cytrusowymi, środek różanym geranium i słodką lawendą (nieco burzącą przez moment porządek środka – poprzez gwałtowne zderzenie gorzkiej wytrawności z przesłodzoną lawendą) i morzem wetivery, bodziszka i sandałowca w akordzie bazowym…
IMO tuning pierwowzoru wyszedł znakomicie i bez szkody dla kompozycji… Choć przyznam, że na początku przygody z Essence, miałem nie lada zagwozdkę jak ją ugryźć… Z zapachem trzeba się po prostu oswoić – a szczególnie z goryczą z otwarcia i lawendą z serca…

Serce Deklaracji wciąż mocno bije w Essence… mocniejsze i bardziej wyżyłowane… zachowało swój koloryt, a nawet zostało wzbogacone o nowe szlachetniejsze i głębsze ujęcie… Nie chcę popełnić świętokradztwa, by nie zostać trafionym piorunem w d… – przez zasiadającego na „olfaktorycznym Olimpie” Ellenę, ale w tym przypadku zapach przebił kunsztem swój pierwowzór… przyznacie, że to niezwykła rzadkość w świecie zapachów?

Gorąca zawiesistość i niesamowicie silna projekcja pozwala na stosowanie Essence nawet, czy może zwłaszcza wieczorową porą… Klasyczny flakon znany z pierwowzoru, ujęto w nieco innej szacie kolorystycznej… u spodu sprawia wrażenie tworzącej się wewnątrz zawiesiny, która wytrąciła się z kompozycji i opadła na dno flakonu… czyżby przed użyciem trzeba było wstrząsnąć? nie trzeba… zapach wstrząśnie Wami wystarczająco 🙂

Głowa: cytryna, gorzka pomarańcza, limonka, kardamon
Serce: lawenda, geranium, herbata, bodziszek
Baza: ambra, wetiwer, piżmo, drzewo sandałowe