po pierwsze broda, czyli (r)ewolucja wizerunku mężczyzny w reklamach perfum…

Wprawdzie bardzo rzadko oglądam telewizję – ale gdy już mimowolnie to robię (zwykle u znajomych, bo sam z wyboru nie posiadam telewizora), od jakiegoś czasu doświadczam dziwnego fenomenu… czy tylko ja mam wrażenie, że gdziekolwiek nie spojrzę, wszędzie, w każdej reklamie jestem atakowany modelem hipsterskim?… gdzie nie spojrzeć, niemal każdy model w reklamie to hipster, zupełnie jakby nie noszenie brody, okularków i śmiesznej fryzury do kompletu z przyciasną koszulą i obcisłymi rurkami było powodem do wstydu… czyżbym przespał moment, gdy klasyczny kanon męskości i mężczyzny stał się passe?… trendy trendami, ale to lansowanie za wszelką cenę i gdzie popadnie hipsterstwa, zaczyna mnie już konkretnie mierzić… aby zilustrować to zjawisko, posłużyłem się ilustracjami z kampanii reklamowych perfum, z 2013 i 2014 roku…

Brad Pitt z brodą, twarzą Chanel No 5… czy nie lepsza byłaby Conchita Wurst?

Kampania Play (hipster), nowa reklama Trivago (hipster), reklama banku Paribas (a jakże, hipster) – by nie wspomnieć o naszym rodzimym perfumowym poletku, na którym ostatnio zaroiło się od mniej lub bardziej hipsterskich bród… może i hipsterstwo jest modne i nagminne, ale w Warszawie i modnych klubach serwujących sojowe latte i tarty z kozim serem… w realnym świecie, idąc zwykłą ulicą, wchodząc do sklepu i urzędu wcale tak nie jest – co jedynie podkreśla dysproporcję dzielącą rzeczywistość, od rzeczywistości przekłamanej, bo wykreowanej na potrzebę reklamy… rozumiem, że każdy brand stara się być na czasie, kreować się na organizację przyjazną i otwartą – ale co za dużo, to i krowa nie zeżre… naprawdę mamy uwierzyć, że kobiety mówiąc o współczesnym archetypie męskości – myślą o anorektycznym hipsterze z krasnoludową brodą?…

Uwzięli się czy jak? oczywiście na szczęście nie wszyscy, bo przecież otaczający nas świat to różnorodność – wiedzą to zwłaszcza miłośnicy perfum… zatem upychanie gdzie popadnie „modnego” modelu pseudo zapuszczonego buntownika, miłośnika retro, indywidualisty, intelektualisty i outsidera, kłóci się z globalnym wyczuciem estetyki tzw. ogółu społeczeństwa i przede wszystkim realną powszechnością tego zjawiska… ale jakie by to „wyczucie smaku” nie było, widok kolesia idącego na wykład z podręcznikami w ocynkowanym wiadrze na mleko – raczej nie mieści się w tzw. „normie„, zarówno społecznej jak i kulturowej, gdzie umownym „minimalnym standardem” wciąż pozostają jeansy i t-shirt… chociaż z drugiej strony, u schyłku pogrążonego w dekadencji cesarstwa Rzymskiego, panowała moda na brzydotę – więc skoro ktoś odczuwa potrzebę noszenia się jak lump, to proszę bardzo – ale błagam, nie wmawiajcie ludziom, że to obowiązujący standard… owszem kojarzony z dojrzałością brodacz ze zmierzwiona czupryną, może się kojarzyć z wolnością, a zwłaszcza ucieczką od korporacyjnego homonta i nudy – ale niech to będzie spontaniczne, aby nie zdewaluowało jak namolna moda na oud…

a tu mamy kampanię Light Blue Discover Vulcano od Dolce &Gabbana

Kiepsko znam się na modzie i stylizacji, ale dla mnie łączenie ubrań tak, by wyglądać kiczowato jest analogiczne z założeniem skarpet do sandałów… pewnie stwierdzicie, że jestem uprzedzonym lamusem, ale będę się upierał że jeansy koszula i marynara są daleko mniej idącym obciachem – niż świadome łączenie kowbojek z czerwonymi rurkami, jesionką i dziadkowym kapelutkiem + nieśmiertelne okularki z lat 50-tych i Jezusowa broda do kompletu… owszem hipster skupia na sobie uwagę odmiennością swego wyglądu (jak każde odstępstwo od przyjętego kanonu) – ale klaun, mim albo koleś w stroju Borata i wuwuzelą czynią to równie skutecznie, aczkolwiek nie odnotowałem masowego pędu na zwracanie na siebie uwagi tą drogą…

jak Wam się podoba nowy David, z wystrzyżonymi bokami i modnie zaczesaną górą?

Generalnie nasuwa mi się następujący wniosek: jeśli nie jesteś hipsterem, albo przynajmniej nie masz brody i nie chadzasz bez skarpetek lub najlepiej boso – zapomnij o obsadzeniu w reklamie czegokolwiek… ale pomijając wciskaną nam modę na retro i stylistyczny oldskul – co symbolizuje, a raczej protezuje owa broda?… ano tuszuje leszczowatość i wymuszoną przez rynek poprawność polityczną reklamowanych tą drogą perfum – choćby w teorii przydając brzmieniu jaj, których zapomniał (nie mógł, bo nie będzie się sprzedawać) uwzględnić w kompozycji jej autor… tu musi chodzić o męskość, bo facet z zarostem (aczkolwiek bardziej kilkudniowym, niż brodą carskiego Bojara) wygląda bardziej męsko – a przecież po użyciu danych perfum mamy poczuć się, pewniej (atrakcyjnie i na czasie) i ma się nam wydawać, że gdy ich użyjemy, to będziemy przypominać reklamujących je kolesi… niestety reklama to kreowanie iluzji i bezczelne wmawianie potencjalnemu nabywcy, że czegoś mu brakuje – a ów produkt zaspokoi nasze oczekiwania i niedomagania, szczególnie te urojone…