Parfum d’Empire – Ambre Russe, czyli царская розья на богато

Marc Antonio Corticchiato, nadworny perfumiarz Parfum d’Empire ma zdecydowanie ciężką rękę… i dobrze… obcując z jego dziełami, czuć ten rozmach, bogactwo i niesamowitą, wręcz namacalną głębię – ale nie pozbawioną subtelności i niuansów… to prawdziwe perfumy niszowe… mają swój niepowtarzalny styl, nienaganne brzmienie i nie mam wątpliwości, że są warte swych pieniędzy… czego niestety o sporej części „niszy” nie mogę powiedzieć…

W 2004 roku powstało Ambre Russe, czyli IMO odpowiedź Parfum d’Empire na reaktywowanego w 2003 roku L.T.Piver – Cuir de Russie… sądzę, że te daty nie są przypadkowe i Parfum d’Empire pozazdrościło troszeczkę Piver’owi jego niesamowicie sugestywnej aranżacji Carskiej Rosji…

Rosji pełnej delikatnej woni skóry, brzozy, ambry, miodu i przypraw… Pomimo iż obecnie z nazwy Cuir de Russie pozostało jedynie Cuir (czyżby marketingowcom Pivera i nazbyt „wyrobionej” klienteli coś źle się kojarzyło?), to dla mnie osobiście Cuir de Russie pozostanie niedoścignioną, pełną fantazji kompozycją na zimę… o przepięknej, rozgrzewającej, wręcz burzącej krew w żyłach barwie…

Ale wracając do Ambre Russe… Parfum d’Empire ma w swojej obszernej kolekcji jeszcze jeden zapach oparty na akordach skórzanych… chodzi o doskonałego Cuir Ottoman, jednak nie będę ich brutalnie ze sobą zestawiać, bo pomijając wspólny wątek przewodni w postaci skóry  – nie są to zapachy ze sobą tożsame… każdy z nich podąża inną ścieżką… porównywanie ich ze sobą, IMO w efekcie spłyciłoby obie kompozycje… Ambre Russe i L.T.Piver Cuir de Russie z kolei to dwa bratanki… osadzono je w tej samej tematyce i tu porównanie „head to head” wydaje mi się jak najbardziej uzasadnione…

O ile Piver w swej wizji „Rosji„, uchwycił jej przaśną, poczciwą naturę… (byłem zaskoczony, gdy na to wpadłem) – ale w tych perfumach autentycznie zawarto kwintesencję „rosyjskiej duszy„… prostolinijnej, szczerej, gościnnej i dobrodusznej…
z serca Cuir de Russie bije romantyzm i gorąca krew…
Ambre Russe jest nieco inny… nie jest tak rubaszny i prostolinijny… jest bardziej dostojny i powściągliwy… nie mniej urokliwy od poczciwego Piver’a, ale jest bogatszy w nuty i podąża nieco inną, bardziej wyrafinowaną drogą…

Ambre Russe to Rosja Kniaziów, Bojarów i Carewiczów… szlachty żyjącej w pałacach i dworach… opływającej w dostatku i spędzającej czas na dobrej zabawie… W Ambre Russe obficie leją się pitne miody, przez obficie zastawione stoły przewalają się suto okraszone miodem kołacze, mięsiwa pieczone w ziołach i korzennych przyprawach… jest i dobra gorzałka i pięknie zdobione w drewnie komnaty… sielanka i swawole, że tylko pasa popuszczać…

Corticchiato w swej wizji daje nam Rosję na bogato i z przepychem… nie ma tu co prawda zadęcia i przepychu dworów europejskich i arabskich, ale „potęgę carów” zaakcentowano tu bardzo wyraźnie…
Mamy tu przyprawy korzenne, kadzidło i herbatę, dzięki którym kompozycja nabrała głębi i masywności… ambra, miód i skóra z kolei przynosi dużo ciepła i czyni zapach przytulnym…
Motyw przewodni otwarcia, to jak zapewne się domyślacie wóda i rum (kto powiedział, że bliny z kawiorem? 😉 )… Trochę mi to trąci stereotypem wiecznie napranego jak stonka Rosjanina, ale na szczęście otwarcie dość szybko przemija i zostajemy sam na sam z rozmachem carskiego imperium…

Jest to specyficzny zapach i nie każdemu przypadnie do gustu jego słodkawo – skórzana, przyprawowa nuta – ale miłośnikom zapachów z wykopem w rodzaju Amouage Jubilation, YSL Opium i dzieł Korsykanina z Parfum d’Empire kompozycja na pewno przypadnie do gustu… zdecydowanie polecam na zimę… rozgrzewa równie dobrze jak piersiówka… 😉

Nuty: wódka, rum, kadzidło, koriander, cynamon, wanilia, herbata, ambra, miód, skóra (przez moment IMO daje się wyczuć nutkę mirry)