Avon – Pure O2 for Him, czyli jak zawstydzić konkurencję świeżakiem…

Parę dni temu wpadł do mnie znajomy… ładnie i świeżo czymś pachniał – więc zaintrygowany zapytałem cóż to takiego… Avon Pure O2, fajny i niedrogi, usłyszałem w odpowiedzi… no rzeczywiście fajny i wciąż niedowierzając w sygnały docierające do mojego nosa – poprosiłem by przy najbliższej wizycie zabrał ze sobą flakon… zrobiłem sobie sporę odlewkę i przez kilka dni intensywnie upewniałem się, czy czasem nie uległem chwilowemu zauroczeniu, ale nie…

Dotąd świadomie stroniłem od recenzowania tzw. „zapachów jednego sezonu„, gdyż nawet jeśli ładny i zgrabny – to za chwilę wyjdzie nowy katalog i szukaj wiatru w polu… pod względem przydatności taka recenzja przypomina pisanie CV dla muszki owocówki – bo nim ktoś ją przeczyta, wspomniana muszka kojfnie i zastąpi ją inna… jednak tym razem postanowiłem szarpnąć się na recenzję, gdyż choć Pure O2 jest proste, syntetyczne i poprawne politycznie jak wystąpienia Obamy – wybitnie zasługuje na uwagę i póki dostępny, byłoby miło gdyby zdążyło sięgnąć po niego więcej osób – szczególnie iż tani jak barszcz…

Nie da się ukryć, że kompozycja posiada klasyczny rodowód w rodzaju: ojciec pipeta, matka probówka – miejsce poczęcia, laboratorium nr 16… ale cóż w tym zdrożnego?… przecież nie od dziś wiadomo, że chemia najlepszym przyjacielem współczesnego perfumiarza, gdyż wydatnie poszerza coraz bardziej kurczące się portfolio ingrediencji naturalnego pochodzenia (wciąż wspaniałomyślnie dopuszczonych do produkcji)… to dzięki chemii i powstałemu dzięki niej imponującemu wachlarzowi nowych nut i związków – wciąż mogą powstawać zapachy nowe, oryginalne i niepodobne do wcześniejszych aranżacji…

Pure O2 for Him powstał w 2012 roku i mam nadzieję, że zagości w ofercie Avonu na dłużej, bo choć wyrafinowany niczym kij baseballowy i złożony jak zestaw klocków dla 2 latka – jest diabelnie przyjemny, miły i przyjazny w noszeniu… zaaplikowany na skórę sprawia takie samo wrażenie długotrwałej świeżości, jaką dają intensywnie perfumowane, markowe środki piorące – pochodzące głównie z importu (wcześniej z przemytu) z Germanii… zapach choć syntetyczny, jest bardzo taktowny, ujmuje finezyjną lekkością – doskonale sprawdzając się podczas upałów… z początku ozonowo wodny, następnie wyraźnie drzewny – ale o dziwo nie męczy, nie marudzi, nie mdli, o co w przypadku kompozycji ozonowo wodnych nie trudno… sekretem okazał się irys (lekka świeżość) i fiołek (ujmująca finezja), ale o tym za chwilę…

To bardzo świeży, delikatny i przyjemny pomimo całkiem solidnej projekcji zapach… zaczyna się delikatnie, uwodzicielsko przyjemnie i odrobinę pikantnie… otwiera się subtelnym akordem cytrusowym z dominującą bergamotką, dopełnioną umiarkowaną nutą pieprzu… nie za ostrą, niezbyt nachalną – taką w sam raz, by podkreślić, a nie zdominować łagodne otwarcie… po kilku minutach z gracją włącza się dyskretny akord ozonowo wodny, którego syntetyczność złagodzono pudrowym irysem i wesołym, ujmującym niewinnością fiołkiem… no kurcze, całkiem poprawnie i zarazem niesamowicie przyjemnie – zupełnie jak w przypadku równie zwiewnego i uroczego Gucci Pour Homme II…

Zapach trwa w tym urokliwym, finezyjnym stadium grubo ponad godzinę, gdy do głosu (wcale nie rezygnując z dotychczasowego przebiegu aranżacji) dołączają ciepłe nuty drzewne i lekko muśnięte utemperowaną paczulą… producent deklaruje wprawdzie obecność korzenia irysa, ale w cieple akordu bazowego, równie dobrze mogłaby zaplątać się majestatyczna vetivera i drewno hebanowe… całość wypada przyjemnie, bardzo poprawnie, ciepło i neutralnie… nic nie zamula, nic nie trąci zwietrzałym cedrowym wiórem – a kompozycja przez wiele godzin bawi nos swym z łatwością wyczuwalnym, kształtnym, urokliwym i dyskretnym bukietem… spodobał mi się tak bardzo, że kupiłem sobie dwie flaszki na zapas (z transportem wyszło niecałe 50 zł) i z przyjemnością oraz nieskrywanym zaskoczeniem – polecam Wam O2 jako dyskretną i uroczą kompozycję na lato…

reasumując: świeży, taktowny, dyskretny i bardzo dobrze odnajdujący się zapach na najgorsze upały… trzyma się bardzo długo i pachnie naprawdę donoście… na swój sposób jest też elegancki i pomimo syntetycznego rodowodu wypada całkiem neutralnie… w tej kategorii zapachowej (że o cenowej nie wspomnę), to po prostu niesamowicie przyjemne zaskoczenie dla mego nosa od bardzo dawna… Pure O2 z powodzeniem może uchodzić za wzór jak powinno się komponować bukiety ozonowo wodnych świeżaków…

przypomina mi: lekkiego ozonowo wodnego świeżaka, utrzymanego w lekkiej, niezobowiązującej i lekkiej stylistyce Calvinów, obdarzonego polotem i elegancją Beckhamowego Homme oraz ujmującą finezją fiołkowego Gucci PH II…

Głowa: biały pieprz, mandarynka, bergamotka,
Serce: nuty wodne, nuty ozonowe, fiołek, kokos,
Baza: paczula, cedr, korzeń irysa,